شاعر : محمد قاسمی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فعولن فعولن فعولن فعولن قالب شعر : مربع ترکیب
تو بـی ابـتـدایـی و بـیانـتـهــایــی تو واضح تـرین جـلـوۀ کـبـریـایـی
هـمـان عـلّـت غـائـیِ خَـلـقِ مـایـی تومـافـوق انـدیـشـه و فـهـم مـایـی
تو دریـای جـودی توجـودِ خُـدایی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
توهمچون خـدایت؛غـفـورالذنوبی تویی کان رحمت؛بَری ازعـیـوبی
تو مثـل رضـایی،طبـیبُ الـقـُلـوبی مُنادایِمن،قبــلِ“إکشـفْکـُروبی”
تو دست خـداونــدِ مُشکـل گُٰـشـایی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
خـُدا مُـنْــزِل و نـعـمـت نـازلش تو نـبـی واصـل وجـلـوۀ کـامـلـش تو
عـلـی مُـقـبِــل ووارث قـابـلـش تو چهل سالِعُمرِ رضا،حـاصلش تو
جگر گوشـۀ بـضعـةُ المصطـفـایی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
به مولا،رجب رامُرَجّب توکردی به مـولا، ادب را مؤدّب تو کردی
به مولا،جهان را مُرَتّب توکردی به مولا،دعـا را مُجرّب تو کردی
تـو در استـجـابـت جـواب دعـایـی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
به ذکـر علی بین محـراب، سوگند به شبهای روشن ز مهتاب،سوکند
به چشمان بیـداردرخواب،سوگند به ربّ توای ربّ الاَرباب،سوگند
خُـدا کـرده با خـلـقـتـت خودْنمـایی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
به تهـمـت دهـان بـاز کردند آسـان هـمـان آشنـایـانهمان نـاسـپـاسـان
که هستند تا صبح محـشرهراسان به ازعــانِ حـتّـیٰ، قـیـافـه شناسان
تو شکـل علیّبن موسی الرّضایی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
تـویـیآن که حـق باشد او رامؤیّد وشـرح کـمـال تو صـدهـا مُـجـلّـد
به قـرآنِ نــازل شـده بـر مـحــمّــد تـوسّـل به تو هـست امـری مـؤکّـد
تو اولاتـرین حـاجـت دستِ مـایـی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی
من ازجود توصاحبشوروشینم من ازلطف تو خـاکـسـارحـسیـنـم
به اسمت قـسـم تـا ابـد زیـر دیــْنـم که مـشـتـاق پـابـوسی کـاظـمـیــنـم
تومعبود این عبد بی دست و پایی
تو بابُالـمـرادی وبـابُالـرّجـایی